Sunday, April 22, 2007

istanbul.

artık yazmazsam ölürüm şeklindeydim. saat 03.50 hemencecik durum değerlendirmemi yapıp uyuyciim. hayatımda çok bariz bi yol ayrımındayım şu anda. sanırım istanbula yerleşiorm. yani öylesine oyun gibi geldiğim iş görüşmesinin super geçip ardından işe başlıycak olmam bi anda gelişen olaylar şok ardına şok yaşıorum. pazartesi günü görüşmeye gittim aa tabi önce tommyle sabah sohbetleri tadında sabah kahvaltısı yaptım (akşam kahvaltısı olmaz zaten).. salı evde..çarş önce erenimle hasret gidermece dert anlatmaca sora taylan burcu yollar bizi bekler...sora burçin-tommy-kerem mojo (son zamanlarda en eğlendiğim günlerden biriydi sanırım.. sarhoşta olmadım işte hıh. burçinimle uyudum misler gibi.. ertesi gün paşalar gibi unuttuğum telefonumu da almaya gittim. beni cümle alem starbuckslarda arayan yiğit bir delikanlı sayesinde yine telefonumu kavuşup eve gelebildim..kendimle birlikte herkese eziyetim ben bu hayatta sanırım. üzülüorm hayatımdakilere bazen ahah) bol bol orkun dedim mojoda adi bok o kadar özledim ki onu. ardahanda napıodur o kendi başının çaresine de bakamaz kim kem açıcak oralarda ona böhz. neyse.. perşembe ev, cuma ajan ve ajanın gidicez gidicez kesin oi va voi ye gidicez kandırmacası sonucu evde maçoyla beraber film, şarap, okul videoları ve özlenen günler bol bol kahkaha durumu yaşadık. kahvaltımızı yeniköyde yaptıktan sora yine ev yine ev. bik bik bisürü kavga msnde.. ifade sorunum var bu hayatta ben onu anladım. allam aklıma gelmiyen şeyler yani. nese sakinleşildi durulundu şimdi normal herşey pencerelerden el de sallaştık sabah 4'te daha ne olsun. (ah keşke bu anı kaydedebilseydim..suratımda aptal bi gülümseme haha)
bunlar istanbul'a girişimizin seyir defteri şeklinde.. bi sürü korku, bi sürü panik, bi sürü özlem. annemi çok özlüorm.. evimi odamı bilgisayarımı.. pff çok hızlı oldu bu istanbul olayı, hazır mıyım bilmiorm bi taraftanda burcuyla evimize eşya muhabbeti yapıorum kaptırmış gitmiş bi şekilde.. sadece bıraktım gidiorum bi hadi herşeyin hayırlısı modunda. bakalım sonu nereye varıcak. düşündükçe içinden çıkamıycam yoksa.. güzel olucak herşey sadece bunu düşünüorum..önümde bomboş bi sayfa herşeyi istediğim gibi çizebilirim gibi gelio. şimdi biraz sabır sadece.

*max hızla yazılmış bu post daha sonra derinlik kazanıcak eminim..fotoğrafta koyucam yarın sanırım.

No comments: