sinema seysi

sinema insani degilim evet. sinemada obsessif bi insan oluyorum. (baska yerlerde de oluyorum aslinda) anlayamiorum insanlari. etrafimda birileri konusuosa, sacma sacma tepkiler veriyosa yada bisiler yiyosa film nekadar guzel olursa olsun direk onlara kitleniorum. resmen zehir oluo o anlar benim icin. bi kac kere sinemada izliyip bu sebeplerden bisi anlayamadigim filmi alip evde tekrar seyrettigim bile oldu. cesit cesit insan var tabi. bazilarinin sinemaya sadece misir yiyip bisiler icmek ve bunu yaparken de sekiz yuz ayri hareket yapmak icin geldigini dusunuyorum. hele bi de onundeki ciftse kizin adama dogru kayma hareketi yuzunden senin bildigin boynun oturdugun yere dogru alakasiz bi aci yapmak zorunda kalio. sora saatlerce agri cekiosun. hayir anlamiorum adama sufle mi veriosun da her 10 dk da bi kulagina bisi soyluosun. cok komik ya da ilginc bisi varsa anlar zaten adam. yanindakinin zekasina azicik guven. bi de kendini filmdeki her sahneye tepki vermek zorunda hissedip tisslayip, gulup, yorum yapanlar var. ben ananemle de bu yuzden hic tv izlemezdim. herkes yorumunu icinden yapsin arkadasim. kollektif olaylarda takilicak kitlenicek cok sey bulabildigim icin asil olaya odaklanamiyorum ben. halbuki evde oyle mi? uzatiosun ayaklarini, canin istediginde kalkiosun cay yapiosun gelip kaldigin yerden devam ediosun baktin film sarmadi uyuyup uyanip tekrar deniosun. ha bi de film cikisinda filmi anlamayip yaa orda nolduu dien kizlar ve erkek arkadaslariyla(tam tersi de gecerli), yaa bence guzeldi abi diyen heyecanli insanlarin konusmalarina maruz kalmiosun. daraliorum ben cidden sinemada. uzgunum ama itiraf etmem gerekiodu.

someone call the ambulance

simdi acik konusuyim hic bi sevgililer gunune sevgilimle girmedim. belki o yuzden konsepte bu kadar uzagim. ben zaten normalde iki insanin birbirini sevmesini de pek anlayamayan bi yapiya sahibim. yani biraz utopik gelio o birbirinin gozun icine bakip bal cicek bocek olan ciftler. insanlarin birbirini (hem de ayni anda) bu kadar sevebileceklerine inanmiyorum belki de. bilemiyorum. ask denen sey ego tatmini ve heyecansa bu durumda illa birinin +1 daha fazla sevmesi gerekio. tabi bunlar benim tamamen iliski kavramina baya uzaktan bakan bi insan olmamla da alakali olabilir. belki kendini cok sevmeye de baglanabilir bu ya da tam tersine. ama iste o "sana gelen bana gelsin" olayi baya yalan kanimca. niye bana gelsin yani madem "her ask bitermis bigun, bildim" madem insan yine heyecanlanabilir niye durduk yerde is aliyoruz basimiza dii mi! 
neyse 3 senedir ilk kez bu konuyla ilgili dusunup yazdigima gore artik baya dolmusum. simdi alalede bigun gelio die hediye kovalamaca durumuna girenlere biraz uzak bakiyorum. herhalde bi bildikleri vardir. (yilbasi ayri orda komun bi durum var. herkes herkese hediye alio, halklarin kardesligi durumu) neyse bence hediyenin makbulu zamansiz olanidir. bi de insan kendi yaptigi bisiyi veriosa karsisindakine daha ne ister deli gonul. 

candan ercetinden de alinti yaptim ya tam sevgililer gunu postu oldu. 

dur ben gidip biraz daha cikolata yiyim.